#Ngecebres: Wedi Ilang
Kulanuwun. Kepriwe kabare luur? Moga sehat waras bregas kabeh ya. Aamiin Luur, nding wingi kae, inyong ngecebres babagan budaya banyumas. Budaya banyumas siki wis ndoresani, nglangsani. Budaya sing adiluhung warisan kaki ninine dewek mbiyen siki wis kapiran. Wong banyumas siki akeh-akehe wis ora nganggo basa banyumasan, cah-cah nom wis ora ngerti basane biyung, sing ngerti basane wis ora krasa bangga maning. Ningen mandan desyukuri, pemerintah wis ana perhatiane. Pemerintah wis ngetokna aturan, ben dina kemis neng kantor-kantor, neng sekolahan, uga pas acara-acara pemerintahan kudu nganggo basa banyumasan. Neng babagan kesenian tradisional khas banyumas malahan nasibe lewih ndoresani. Kesenian khas banyumas sing cacahe lewih kang seket mau, siki wis akeh sing meh ilang. malahan ana sing wis ilang. Siki nggoleti kesenian mau, angele pol, kaya nggolet dom neng tumpukan pari. Nggoletine ndadak muter-muter desa, blasak blusuk gopak, takon nganah ngeneh, endi panggonane kesenian mau sing esih ana. Nggoleti pelaku seni kesenian mau uga ora gampang, merga nek ana sing gelem ya mung siji loro tok. Sing uga nglangsani, akeh wong banyumas wis pada ora ngerti kesenian mau. Jajal rika takon meng cah nom siki, eh ra sah cah nom ding, meng kanca sepantarane rika bae, apa ngerti sing jenenge menorek, gondolia, muntiet,dhames, bongkel? Mesti jawabe ora ngerti, ora tau nonton. Wong wingi kae inyong ngecebres neng fecebook babagan kesenian banyumas, pirang-pirang jeneng kesenian banyumas, akeh kanca batir sing ngomong jere nembe tau krungu. Ana maning sing ngomong jere biyen pas cilikane tah tau nonton, ningen siki wis telung puluh taunan ora tau krungu apamaning nonton. Kuwe mbok, kesenian tradisional khas banyumas ndoresani pisan. Babagan budaya liane, contone panganan khas banyumas. Cah-cah siki ngertine panganan khas banyumas kuwe mung mendoan, gethuk goreng lan soto sokaraja. Kejaba panganan mau, sebenere pirang-pirang panganan khas banyumas, contone tumpeng bosok, awug-awug, buntil, themplek, kampel, penjorangan lan akeh lia liane. Panganan khas banyumas mau uga siki wis langka pisan. Luur, budaya banyumasan liane sing wis langka ya kuwe dolanan bocah. Bocah-bocah siki ngertine mung game-gamean. Dewek wis ora tau tumon cah-cah siki dolanan dir-diran, panggang, lithong, gobag sodor, strimingan, egrang, tung-tung-balung, kom-koman, sentlupan lan sepiturute. Dolanan-dolan khas banyumas mau kuwe kejaba merekna bocah sehat, tangkas, uga nglatih bocah-bocah kon jujur, gotong royong lan guyub rukun. Ora kaya dolanan bocah siki kae, mung dadekna bocah sing egois, ora urus kanca lan karo tengen kiwene. Luur, merga kahanan budaya banyumas kaya kuwe mau sing ndoresani, meh ilang. Inyong lan kanca-kanca priatin lan wedi budaya banyumas ilang, wedi nek mung gari crita kang kaki ninine thok. Mulane inyong lan kanca-kanca wis miwiti gendu-gendu rasa, rubungan, jagongan, rembugan priwe carane ben budaya banyumas lestari. Kanca-kanca mau ngumpul bareng neng wadah forum komunikasi budaya banyumas (forkom) budaya banyumas. Wadah ngumpul bareng, gendu-gendu rasa lan silaturahmi. Forkom kuwe anggotane pegiat seni lan wong sing gelem nguri-nguri kesenian khas tradisional banyumas, contone kang gondolia, menorek, pakeongan, begalan, ebeg, lengger, ronggeng, angguk, aksi muda, dalang jemblung, rengkong, gubrag lesung lan lia-liane. Kejaba ngumpul neng forkom, kanca-kanca mau uga gawe yayasan oemah budaya banyumas. Mergane pengin ana legale, disahna lan deakui neng pemerintah. Oemah budaya banyumas mau wis denotarisna. Wis ana surate sekang menteri Hukum lan HAM negara Republik Indonesia. Sing mandegani yayasan mau kuwe ya kanca-kanca pegiat seni lan budaya banyumas. Contone kang agung dalang jemblung, kang atien begalan, kang semi angguk, kang riki ebeg lan lia-liane. Uga ana wong pemerintahan sing mbantu neng yayasan mau. Umah budaya kiye degawe tujuane ben budaya banyumas lestari lan jenggirat lan jemeger. Dadi wong banyumas bangga karo budayane. Pirang-pirang program sing wis derencanakna, contone : 1). pendokumentasian lan publikasi kesenian tradisonal. Kanca-kanca umah budaya wis agi mlaku nemoni pelaku kesenian lan dokumentasikna. 2). Panggung bersama pertunjukan kesenian tradisional. Rencanane dadi even taunan. Kabeh kesenian tradisional mau kon pada gentenan manggung. Wektune bisa pirang dina ya ora papa. Tujuane ben warga banyumas bisa nonton, bisa ngerti lan melu nguri-nguri. Pungkasane kesenian mau dadi lestari lan gemebyar neng wilayah banyumas. 3). Uga miwiti ngenalna maning dolanan bocah. Kanca-kanca gawe acara lan ngundang bocah-bocah kon pada teka. Neng kono, dewek marahi lan bareng-bareng dolanan. Mengkoane ben bocah-bocah banyumas ngerti lan melu nguri-nguri dolanan mau, ora mung game-game thok 4). Uga neng babagan panganan. Kanca-kanca umah budaya uga ana pengangen-angen pengin gawe festifal panganan kuna khas banyumas. 5) nguri-nguri basa banyumasan lan ngusahakna basa banyumas dadi mulok neng sekolah. Lan program kegiatan lia-liane. Luur, miturut kanca-kanca, nguri-nguri kesenian tradisional banyumas ben lestari, salah siji carane mlebu dadi pelajaran neng sekolahan, dadi mulok utawa ekstra kulikuler sekolah. Nek neng sekolahan duwe mulok utawa ekskul kesenian tradisional, dewek bisa yakin, kesenian tradisional kuwe lestari. Neng banyumas ana ewonan sekolahan. Mbok bisa debayangna ya, nek saben sekolahan ana kesenian tradisionale, pegiat seni bisa melu mulang. Sanggar dadi pirang-pirang. Bocah-bocah pada latian. Uga mestine ana perlumbaan. Mbok keton semanger. Cukup semena bae ya lur. Moga ana manfangate. Ngesuk-ngesuk desambung maning. Aaamin. Kesuwun ya lur. Klilan.
Selengkapnya